اثر تنش اسمزی بر شاخص های جوانه زنی بذور دو گیاه دارویی

ارزیابی تحمل به شوری و کم آبی گیاهان دارویی، به منظور کشت در مناطق خشک و شور، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تنش های محیطی، به ویژه خشکی و شوری بیش از عوامل دیگر موجب کاهش تولیدات زراعی در سطح جهان می گردند. انتخاب گیاهان مقاوم به خشکی در مراحل جوانه زنی، روشی کم هزینه و مطمئن جهت صرفه جویی در زمان محسوب می شود. به همین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر تنش اسمزی، بر شاخص های جوانه زنی بذور سیاهدانه و ماریتیغال، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه یاسوج در سال 1387 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل، سطوح پتانسیل های اسمزی صفر (شاهد)، 4/2-، 8/4-، 2/7- 7/9- بار، که با استفاده از پلی اتیلن گلایکل 6000 تهیه گردید. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه ی گیاهان مورد مطالعه با کاهش پتانسیل اسمزی کاهش یافت. تا پتانسیل اسمزی 4.8- بار سیاهدانه مقاومت بهتری نسبت به ماریتیغال از خود نشان داد؛ اما از سطح 4.8- بار به بالا، با توجه به کاهش شدید مؤلفه های رشد و جوانه زنی در سیاهدانه، گیاه ماریتیغال مقاومت بهتری نشان داد. در شرایط بسیار خشک، گیاه ماریتیغال دارای درصد و سرعت جوانه زنی پایین تری نسبت به سیاهدانه می باشد؛ اما به دلیل داشتن ریشه چه و ساقه چه هایی طویل تر با وزن خشک بالاتر نسبت به سیاهدانه بقاء و رشد آن در شرایط بسیار خشک بیشتر است.